Włosi pogmerali przy bardzo dobrej Tuono V4 i wszyła jeszcze lepsza. Albo i nie, napisze jak będzie można ją przetestować. A teraz mięso, czyli co się zmieniło.

Pierwszą dużą nowością w nowej rodzinie Tuono V4 na rok 2021 jest nowa i wyraźna charakterystyka dwóch modeli w gamie.

Tuono V4 Factory, jak w poprzednich rocznikach, to model dla wymagającego i doświadczonego motocyklisty. Jedyną różnicą miedzy tegoroczną Factory i V4 jest seryjne montowane półaktywne zawieszenie Öhlins Smart EC 2.0., kolor Aprilia Black i cena. Za Öhlins i czarny dopłacamy 3000 Euro.

Tuono V4. Włosi zmienili ergonomie, podnieśli kierownice, zmienili owiewkę na większą i zbudowaną tak jak w RS660 teraz według marketingu da się nim pojechać na dłuższą trasę. Chętnie sprawdzę bo w ostatniej wersji trochę zwiewało przy większych, autostradowych prędkościach. Siedzenie dla pasażera jest takie jak było. Symboliczne. Ale jak nie mamy pasażera to znaczy że możemy dorzucić sakwy, od Aprili rzecz jasna, asymetryczne, dedykowane, ładne. Za Tuono V4 zapłacimy 16.990 Euro (z VAT), dostępny w kolorach Tarmac Grey i Glacier White.

Trochę o stylistyce

Tak jak napisałem powyżej, w nowej Tuono V4 zapożyczoną koncepcje podwójnej owiewki, która działa jako dodatek aerodynamiczny. Projekt charakteryzuje się zmniejszonymi powierzchniami i owiewką, która zawiera nowy potrójny zespół świateł LED wyposażony w światła do jazdy dziennej DRL z funkcją „bending lights”. Zmiany ergonomiczne dotknęły też zbiornika i ogona.

Szczypta elektroniki

Za elektronikę odpowiada nowy sterownik Marelli 11MP (nic mi to nie mówi), natomiast to co robi w stosunku do poprzedniej iteracji sterownika to zarządzanie siła hamowania silnika. Reszta elektroniki jest taka jak w poprzednim modelu, czyli kolorowe oprzyrządowanie TFT (trochę większe). Dostępnych jest sześć różnych trybów jazdy, trzy na tor (dwa w pełni konfigurowalne) i trzy na ulicę (jeden z nich jest konfigurowalny), przy czym kierowca musi jedynie wybrać tryb jazdy, aby automatycznie dostroić kontrolę trakcji, kontrolę toru jazdy, hamulec silnikowy, ABS i inne zarządzane parametry.

Trochę zawieszenia

Tutaj już chyba tradycyjnie, Aprilia przy każdej iteracji modelu stara się coś odchudzić. Tym razem pojawił się lżejszy aluminiowy wahacz, z niższą, wzmacniającą kratownicą (patent z MotoGP). Nowy element został zaprojektowany w celu obniżenia masy i zwiększenia stabilności tyłu pojazdu podczas przyspieszania.

Silnik

Producenci nie mają lekko, Norma Euro5 czasami dość mocno kastruje osiągi. Tuono V4 pozostaje teraz chyba jedynym naked bike napędzany przez czterocylindrowy 65 ° wąskie V z unikalnymi cechami. Po przejściu na normę Euro 5, silnik V4 o pojemności 1.077 cm3 generuje 175 KM i 121 Nm.

Słowo na koniec

Ja się jaram. Jestem fanem włoskich motocykli, każda nowa wersja przynosi jakieś fajne odświeżenie. Ostatnie Tuono V4 które testowałem było świetne, mam nadzieje że to będzie lepsze. Wszystkich zachęcam do jad testowych w salonach, bo żadne artykuły ani jutuby nie oddadzą wrażeń z jazdy.